1.523 Szklana dwuogniskowa fotochromowa fotoszara soczewka optyczna

Kiedy z wiekiem zdolność widzenia jest osłabiona, należy korygować wzrok oddzielnie dla widzenia do dali i bliży. W tym czasie często musi nosić dwie pary okularów osobno, co jest bardzo niewygodne. Dlatego konieczne jest zeszlifowanie dwóch różnych mocy refrakcyjnych na tej samej soczewce, aby uzyskać soczewki w dwóch obszarach. Takie soczewki nazywane są soczewkami dwuogniskowymi lub okularami dwuogniskowymi.

Typ fuzji:polega na stopieniu materiału soczewki o wysokim współczynniku załamania światła we wklęsłym obszarze płyty głównej w wysokiej temperaturze, a współczynnik załamania światła płyty głównej jest niski. Następnie wprowadź powierzchnię podelementu, aby krzywizna powierzchni podelementu była zgodna z krzywizną elementu głównego. Nie ma poczucia rozgraniczenia. Odczyt dodatkowego A zależy od mocy refrakcyjnej F1 przedniej powierzchni dalekiego pola widzenia, krzywizny FC pierwotnego wklęsłego łuku i współczynnika stopienia. Współczynnik stapiania to funkcjonalna zależność między współczynnikiem załamania światła dwufazowych materiałów soczewek ze stopieniem, gdzie n oznacza współczynnik załamania światła głównego szkła (zwykle szkła koronowego), a ns oznacza współczynnik załamania światła warstwy pomocniczej (szkło krzemieniowe) przy duża wartość, to współczynnik stapiania k=(n-1)/(nn), więc A=(F1-FC)/k. Z powyższego wzoru wynika, że ​​teoretycznie zmiana krzywizny powierzchni przedniej płyty głównej, krzywizny łuku wklęsłego i współczynnika załamania płyty podpłytowej może zmienić prawie dodatkowy stopień, ale w rzeczywistości zwykle osiąga się to poprzez zmianę współczynnik załamania światła podpłyty. Tabela 8-2 przedstawia współczynnik załamania światła podwarstwowego szkła flintowego powszechnie stosowanego na świecie do produkcji różnych, prawie dodatkowych, dwuogniskowych lusterek termojądrowych.